W znowelizowanym rozporządzeniu w sprawie faktur określone zostały elementy, jakie powinna zawierać faktura. W porównaniu do wcześniejszych regulacji wprowadzono kilka istotnych zmian.
Od dnia 1 stycznia 2013 r. faktura powinna zawierać elementy:
1) datę jej wystawienia,
2) kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,
3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,
4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, a w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3 ustawy o VAT – numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, poprzedzony kodem PL,
5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, a w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3 ustawy – numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany dla podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego,
6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży,
7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,
8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,
9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
10) kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto,
11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
12) stawkę podatku,
13) sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,
14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,
15) kwotę należności ogółem.
Od 2013 r. nie ma obowiązku oznaczania faktur określeniem FAKTURA VAT.
Od 2013 r. nie ma obowiązku umieszczania na fakturach dokumentujących nabycie paliw numeru rejestracyjnego samochodu.
Od 2013 r. nie ma obowiązku umieszczania na fakturach adnotacji „Faktura VAT-MP”, „Faktura VAT-marża” oraz informacji, że podatek VAT rozlicza nabywca.
Wprowadzono obowiązek podania danych wynikających z art. 226 dyrektywy w sprawie VAT, czyli wyrazów: „metoda kasowa”, „samofakturowanie”, „procedura marży dla biur podróży”, „procedura marży – towary używane”, „procedura marży – dzieła sztuki”, „procedura marży – przedmioty kolekcjonerskie i antyki”, czy „odwrotne obciążenie”.
W przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług dokonywanych przez podatnika zwolnionego podmiotowo lub przedmiotowo z VAT, na fakturze należy wskazać:
– przepis, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
– przepis, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług.
W fakturach elektronicznych istotną zmianą jest znaczące ułatwienie otrzymania zgody kontrahenta na ich otrzymywanie. Już nie jest konieczne posiadanie pisemnej zgody kontrahenta na otrzymywanie faktur elektronicznych. Jeżeli kontrahent zapłaci należność z e-faktury, oznacza to jego domniemaną zgodę na otrzymywanie tego rodzaju dokumentów.
